Kale’nin arkasında tam bir sessizlik için de uyanmak müthiş güzeldi.
Yolda yemek üzere dünden kalan poğaçaları peynir ve salam ile süsleyip çayımızı hazırladık. Saat 08:00 demir aldık, belki takılır ihtimali ile oltamızı saldık ve Çökertme’ye doğru yola çıktık. Koy ağaçlarını yitirdikten sonra çok kötü göründü bana, ama alışacağım ve bu yangında payı olan, vaktinde söndürmeyen herkesi kınıyorum, adalet olmasa bile ilahi adaletin gerçekleşeceğine inananıyorum.


