Salavida

Yağmuru fırsat bilen bir fransız çift karada durmakta olan Granma’yı ve beni ziyarete geldiler. Tekneleri az ilerine restorantların önünde longside bağlı, teknenin adı Salavida. Tabi ben yukarıda onlar aşağıda dışarıda yağmur, olmaz bizim misafirperverliğimize yakışmaz, buyur ettik tekneye, kahve sordum, evet türk kahvesi içeriz ve pek severiz demezler mi, hemen Arçelik Telve çalıştı ve kahveler ikram edildi, keyifle içtik kahvelerimizi. Yağmur yağıyor saat 13:00 yemeğe gidelim dediler, ben arkadaşım gelecek dediysem de ısrarlarına dayanamadım ve onlara takıldım, çekek yerinin yakınında bir restoran var, oraya gittik. Yelken arkadaşım Hadi olur da erken gelirse ineceği durağa çok yakınım. Saat 15:00’a kadar yemek yedik, sohbet ettik ve yağmuru dindirdik. Onlar yarın buradan ayrılıyorlar, onlar alışverişe ben de küs küs tekneme döndüm, Hadi ve eşini beklemeye koyuldum. Ben onların yerine geçeceğim inşallah, ama Outremer Week başlıyor, belki o yeri bana vermeyecekler, tekrar Port Camargue yolları gözükecek bana.

Saat 17:00 Hadi’den bir telefon 15 dakika sonra oradayız diye. Hemen kalktım inecekleri durağa geldim, baktım gelmişler, hoşgeldiniz faslından sonra valizleri paylaştık ve tekneye geldik, şükür yağmur bitti, güneş yine ısıtmaya devam ediyor. valizleri halatla yukarı çektik ve Hadi’nin eşyalarını yerleştirdik, kahveler yapıldı ve içildi. 19:15 gibi Montpellier’e hareket ettiler. Ben de klasik salatamı yapıp, yedim ve Tanıl Tuncel okuyarak uykumun gelmesini bekledim. 23:30 gibi ışıklar açık uyumuşum.