7 Eylül 2021 Salı

Biraz önce bugüne ait bir çok şey yazdım ama post etmeden bir telefon geldi ve hepsi silinmiş… Vah benim emeklerime, neyse yeniden yazarım, vakit çok…

Önemli bir işi hallettim. Aşı oldum. Fransa Aigues Mortes’ de, hem de oturma müsaadesi olmayan bir turist olarak…

Arkadaşım, meslektaşım Oğuz Sınırtaş bir çoğumuzun bildiği gibi Montpellier Üniversitesi Dişhekimliği Fakültesinden mezun. Senelerce bu bölgede yaşamış ve çok güzel hala devam arkadaşlıklar edinmiş. Onlardan biri olan Christine’e yazmış; ”bir Türk arkadaşım var aşı olmak istiyor” diye. O da araştırmış ve tekne ile gelen ve teknede yaşayan birisi ise aşı olabilir sonucuna varmış. Bu bilgi bana gelince bu sabah doğrudan burada ”capitenerie” denilen marina ofiste soluğu aldım. Dua ediyorum ingilizce konuşan bir görevli ile karşılaşayım… Dualarım kabul oldu ve güzel ingilizce konuşan bir görevli buldum. ”Aşı olmak istiyorum. Öğrendim ki Port Camargue’de kalanlar aşı olabiliyormuş” dedim. Aşı merkezinin telefonu var benim için arayıp randevu alabilir misiniz diye sordum. Eksik olmasın hemen bir kağıt kalem uzatıp isim telefon ve e-mailini yazar mısın dedi ve hemen benim için telefona sarıldı. Karşıdaki sesi duyabiliyorum. Kıt fransızcam ile bugün saat iki müsait dediğini duydum. Aman tanrım hiç umut etmezken benim randevu gerçekleşiyor galiba… Resepsiyon memuresi de bana sordu, gidebilir misin saat 14:00 uygunmuş dedi, ben de hemen gidebilirim dedim ve randevu alındı. Anında cep telefonuma konfirmasyon e-maili geldi. Bisikletimi iyi ki Burak’ın zoru ile yanıma almışım… Atladım bizim emektara, ver elini Aigues Mortes… Aşı merkezinin adını yazdım Google Earth uygulamasına. Pedala kuvvet… Yollar zaten düz, kah durup telefona bakarak kah sürerek, bir yandan da saatiminden doğru yönde gittiğimi kontrol ederek aşı merkezine yaklaştım ama hava sıcak, terliyorum… Bir süpermarket gördüm ve 1 lt su alıp yarısını bitirdim. 1,5 km ötedeki aşı merkezine geldiğimde saat 12:30 gösteriyordu ve ilk sıra benimdi. 14:00 içeri girecek ve aşımı olacaktım. Saat henüz 13:30 iken güzel bir hanım kapıyı açarak beni eve arkamdakini içeri aldı. Bir form doldurduk ve hemen aşı odasındaki ingilizce konuşan hemşireye teslim oldum. Hoş beşten sonra nereden geldiğimi sorunca Türkiye’den geliyorum dedim ve hanım şaşırdı… Nereye gidiyorsun deyince ben de dünyayı dönmeye diye cevap verdim. O anda yere düşüyordu. =) Şaşkınlık geçtikten sonra çok güzel bir şekilde aşımı yaptı. Aşı olduğuma dair bir evrak istediğimi söyleyince de 10 dakika içerisinde evrak hazırlandı ve artık avrupada geçerli bir QR kod sahibi oldum.